Sifaa

Üzülerek söylüyorum,
Bir türlü iyileşemiyorum. Acım çok derinlere kadar işlemiş. Yokluğunun farkındayım en az mümkün olamayacağımızın farkında olduğum kadar. Gidişine söyleyecek o kadar cümlem vardı ki..
………boşver !
İçime atmaktan, anlatamamaktan ve yarım kalmaktan bıktım. Nerde hata yapıyorum diye önce kendime sordum, sonra arkadaşlarıma dostlarıma.. işte herkesin buna bir sürü nedeni vardı. Oysa ben seni tertemiz sevmiştim. Hiç bir sebebi olamazdı böyle yarım bırakıp gidişinin.. Ya ben yanlıştım ya da onlar büsbütün doğru. Zerre bahaneye bile gerek yoktu. Söylenememiş bir çok şey vardı ardında. Kimseye söylemeyeceğim bir sürü güzel his…
Hep aynı hataları nasıl yapar bir insan ?
Yapıyormuş işte. En güzel örneği ben.
-Yanına yakıştıramadın mı nedir ?
-Yabancı oldum bu yaştan sonra.
Yaş ilerledikçe insan bilemiyor aşk acısını nasıl atlatacağını..
İnsanlar nasıl unutulur bir bilen varsa söylesin….